magher
Old Swedish
Etymology 1
From Old Norse magr, from Proto-Germanic *magraz.
Declension
Declension of magher (strong)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | magher | magher | maghert |
accusative | maghran | maghra | maghert |
dative | maghrum, -om | maghri, -e | maghru, -o |
genitive | maghers | maghrar | maghers |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | maghrir, -e(r) | maghrar | magher |
accusative | maghra | maghrar | magher |
dative | maghrum, -om | maghrum, -om | maghrum, -om |
genitive | maghra | maghra | maghra |
Declension of magher (weak)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | maghri, -e | maghra | maghra |
accusative | maghra | maghru, -o | maghra |
dative | maghra | maghru, -o | maghra |
genitive | maghra | maghru, -o | maghra |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | maghru, -o | maghru, -o | maghru, -o |
accusative | maghru, -o | maghru, -o | maghru, -o |
dative | maghru, -o | maghru, -o | maghru, -o |
genitive | maghru, -o | maghru, -o | maghru, -o |
Descendants
- Swedish: mager
Etymology 2
From Old Norse mágr, from Proto-Germanic *mēgaz.
Declension
Declension of magher (strong a-stem)
Descendants
- Swedish: måg
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic магеръ (magerŭ).
Declension
Declension of magher
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) magher | magherul | (niște) magheri | magherii |
genitive/dative | (unui) magher | magherului | (unor) magheri | magherilor |
vocative | magherule | magherilor |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.