mors voluntaria

Latin

Etymology

The phrase literally means "voluntary death" or "willing death".

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /mors wo.lunˈtaː.ri.a/, [mɔrs̠ wɔ.ɫ̪ʊn̪ˈt̪aː.ɾi.a]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /mors vo.lunˈta.ri.a/, [mɔrs vɔ.lun̪ˈt̪aː.ri.a]

Noun

mors voluntāria f (genitive mortis voluntāriae); third declension

  1. suicide
    • c. 117 CE, Tacitus, Annales 11.2:
      Ipsa ad perniciem Poppaeae festinat subditis qui terrore carceris ad voluntariam mortem propellerent.
      She (Messalina) is accelerating Poppaea's destruction by suborned agents that they might drive her with a great fear of prison to (commit) suicide.

Declension

  • Third-declension noun with a first-declension adjective.
Case Singular Plural
Nominative mors voluntāria mortēs voluntāriae
Genitive mortis voluntāriae mortum voluntāriārum
Dative mortī voluntāriae mortibus voluntāriīs
Accusative mortem voluntāriam mortēs voluntāriās
Ablative morte voluntāriā mortibus voluntāriīs
Vocative mors voluntāria mortēs voluntāriae
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.