mundaturus

Latin

Etymology

Future active participle of mundō

Participle

mundātūrus m (feminine mundātūra, neuter mundātūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mundātūrus mundātūra mundātūrum mundātūrī mundātūrae mundātūra
Genitive mundātūrī mundātūrae mundātūrī mundātūrōrum mundātūrārum mundātūrōrum
Dative mundātūrō mundātūrae mundātūrō mundātūrīs mundātūrīs mundātūrīs
Accusative mundātūrum mundātūram mundātūrum mundātūrōs mundātūrās mundātūra
Ablative mundātūrō mundātūrā mundātūrō mundātūrīs mundātūrīs mundātūrīs
Vocative mundātūre mundātūra mundātūrum mundātūrī mundātūrae mundātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.