nakrzyczeć
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /naˈkʂɨ.t͡ʂɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ʂɛt͡ɕ
- Syllabification: na‧krzy‧czeć
Verb
nakrzyczeć pf
- (intransitive) to scold, to rebuke [+ na (accusative) = someone]
- (reflexive, colloquial) to tire oneself out by shouting or scolding someone
- (reflexive, colloquial) to shout for a long time, to shout to one's heart's content
- Synonym: wykrzyczeć się
Conjugation
Conjugation of nakrzyczeć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | nakrzyczeć | |||||
| future tense | 1st | nakrzyczę | nakrzyczymy | |||
| 2nd | nakrzyczysz | nakrzyczycie | ||||
| 3rd | nakrzyczy | nakrzyczą | ||||
| impersonal | nakrzyczy się | |||||
| past tense | 1st | nakrzyczałem | nakrzyczałam | nakrzyczeliśmy | nakrzyczałyśmy | |
| 2nd | nakrzyczałeś | nakrzyczałaś | nakrzyczeliście | nakrzyczałyście | ||
| 3rd | nakrzyczał | nakrzyczała | nakrzyczało | nakrzyczeli | nakrzyczały | |
| impersonal | nakrzyczano | |||||
| conditional | 1st | nakrzyczałbym | nakrzyczałabym | nakrzyczelibyśmy | nakrzyczałybyśmy | |
| 2nd | nakrzyczałbyś | nakrzyczałabyś | nakrzyczelibyście | nakrzyczałybyście | ||
| 3rd | nakrzyczałby | nakrzyczałaby | nakrzyczałoby | nakrzyczeliby | nakrzyczałyby | |
| impersonal | nakrzyczano by | |||||
| imperative | 1st | niech nakrzyczę | nakrzyczmy | |||
| 2nd | nakrzycz | nakrzyczcie | ||||
| 3rd | niech nakrzyczy | niech nakrzyczą | ||||
| anterior adverbial participle | nakrzyczawszy | |||||
| verbal noun | nakrzyczenie | |||||
Further reading
- nakrzyczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nakrzyczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.