oblepić

Polish

From ob- +‎ lepić.

oblepić pf (imperfective oblepiać)

(transitive) to stick all around
Synonym: okleić
(transitive) to daub, to cover with some sticky or dense substance
(transitive, of clothes) to cling to, to stick to
(reflexive) to become daubed, to become covered with some sticky or dense substance
(reflexive, of clothes) to cling, to stick

Conjugation of oblepić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oblepić
future tense	1^st	oblepię			oblepimy
	2^nd	oblepisz			oblepicie
	3^rd	oblepi			oblepią
	impersonal	oblepi się
past tense	1^st	oblepiłem	oblepiłam		oblepiliśmy	oblepiłyśmy
	2^nd	oblepiłeś	oblepiłaś		oblepiliście	oblepiłyście
	3^rd	oblepił	oblepiła	oblepiło	oblepili	oblepiły
	impersonal	oblepiono
conditional	1^st	oblepiłbym	oblepiłabym		oblepilibyśmy	oblepiłybyśmy
	2^nd	oblepiłbyś	oblepiłabyś		oblepilibyście	oblepiłybyście
	3^rd	oblepiłby	oblepiłaby	oblepiłoby	oblepiliby	oblepiłyby
	impersonal	oblepiono by
imperative	1^st	niech oblepię			oblepmy
	2^nd	oblep			oblepcie
	3^rd	niech oblepi			niech oblepią
passive adjectival participle		oblepiony	oblepiona	oblepione	oblepieni	oblepione
anterior adverbial participle		oblepiwszy
verbal noun		oblepienie