opróżnić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *oporzdьniti. By surface analysis, o- +‎ próżny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈpruʐ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʐɲit͡ɕ
  • Syllabification: o‧próż‧nić

Verb

opróżnić pf (imperfective opróżniać)

  1. (transitive) to empty (to make empty; to void; to remove the contents of)
  2. (reflexive) to empty (to become empty)

Conjugation
Conjugation of opróżnić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive opróżnić
future tense 1st opróżnię opróżnimy
2nd opróżnisz opróżnicie
3rd opróżni opróżnią
impersonal opróżni się
past tense 1st opróżniłem opróżniłam opróżniliśmy opróżniłyśmy
2nd opróżniłeś opróżniłaś opróżniliście opróżniłyście
3rd opróżnił opróżniła opróżniło opróżnili opróżniły
impersonal opróżniono
conditional 1st opróżniłbym opróżniłabym opróżnilibyśmy opróżniłybyśmy
2nd opróżniłbyś opróżniłabyś opróżnilibyście opróżniłybyście
3rd opróżniłby opróżniłaby opróżniłoby opróżniliby opróżniłyby
impersonal opróżniono by
imperative 1st niech opróżnię opróżnijmy
2nd opróżnij opróżnijcie
3rd niech opróżni niech opróżnią
passive adjectival participle opróżniony opróżniona opróżnione opróżnieni opróżnione
anterior adverbial participle opróżniwszy
verbal noun opróżnienie

Derived terms
noun
  • opróżnienie
adjectives
nouns

Further reading
  • opróżnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opróżnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.