oszołomić
Polish
Etymology
Borrowed from Russian ошеломи́ть (ošelomítʹ).
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.ʂɔˈwɔ.mit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔmit͡ɕ
- Syllabification: o‧szo‧ło‧mić
Conjugation
Conjugation of oszołomić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | oszołomić | |||||
| future tense | 1st | oszołomię | oszołomimy | |||
| 2nd | oszołomisz | oszołomicie | ||||
| 3rd | oszołomi | oszołomią | ||||
| impersonal | oszołomi się | |||||
| past tense | 1st | oszołomiłem | oszołomiłam | oszołomiliśmy | oszołomiłyśmy | |
| 2nd | oszołomiłeś | oszołomiłaś | oszołomiliście | oszołomiłyście | ||
| 3rd | oszołomił | oszołomiła | oszołomiło | oszołomili | oszołomiły | |
| impersonal | oszołomiono | |||||
| conditional | 1st | oszołomiłbym | oszołomiłabym | oszołomilibyśmy | oszołomiłybyśmy | |
| 2nd | oszołomiłbyś | oszołomiłabyś | oszołomilibyście | oszołomiłybyście | ||
| 3rd | oszołomiłby | oszołomiłaby | oszołomiłoby | oszołomiliby | oszołomiłyby | |
| impersonal | oszołomiono by | |||||
| imperative | 1st | niech oszołomię | oszołommy | |||
| 2nd | oszołom | oszołomcie | ||||
| 3rd | niech oszołomi | niech oszołomią | ||||
| passive adjectival participle | oszołomiony | oszołomiona | oszołomione | oszołomieni | oszołomione | |
| anterior adverbial participle | oszołomiwszy | |||||
| verbal noun | oszołomienie | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.