otaczać

Polish

Etymology

From otoczyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈta.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: o‧ta‧czać

Verb

otaczać impf (perfective otoczyć)

  1. (transitive) to surround
  2. (transitive) to encircle, to hem in
  3. (reflexive) to surround oneself with (someone or something)

Conjugation
Conjugation of otaczać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive otaczać
present tense 1st otaczam otaczamy
2nd otaczasz otaczacie
3rd otacza otaczają
impersonal otacza się
past tense 1st otaczałem otaczałam otaczaliśmy otaczałyśmy
2nd otaczałeś otaczałaś otaczaliście otaczałyście
3rd otaczał otaczała otaczało otaczali otaczały
impersonal otaczano
future tense 1st będę otaczał,
będę otaczać
 będę otaczała,
będę otaczać
 będziemy otaczali,
będziemy otaczać
 będziemy otaczały,
będziemy otaczać
2nd będziesz otaczał,
będziesz otaczać
 będziesz otaczała,
będziesz otaczać
 będziecie otaczali,
będziecie otaczać
 będziecie otaczały,
będziecie otaczać
3rd będzie otaczał,
będzie otaczać
 będzie otaczała,
będzie otaczać
 będzie otaczało,
będzie otaczać
 będą otaczali,
będą otaczać
 będą otaczały,
będą otaczać
impersonal będzie otaczać się
conditional 1st otaczałbym otaczałabym otaczalibyśmy otaczałybyśmy
2nd otaczałbyś otaczałabyś otaczalibyście otaczałybyście
3rd otaczałby otaczałaby otaczałoby otaczaliby otaczałyby
impersonal otaczano by
imperative 1st niech otaczam otaczajmy
2nd otaczaj otaczajcie
3rd niech otacza niech otaczają
active adjectival participle otaczający otaczająca otaczające otaczający otaczające
contemporary adverbial participle otaczając
verbal noun otaczanie

Further reading
  • otaczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otaczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.