peet
See also: Peet
English
Noun
peet (plural peets)
Dutch
Etymology
From Middle Dutch pete, ultimately from Late Latin patrinus, from Latin pater (“father”).
Pronunciation
- IPA(key): /peːt/
- Hyphenation: peet
- Rhymes: -eːt
Noun
peet m (plural peten, diminutive peetje n) (obsolete)
Derived terms
- peetschap
- peetvader
- peetzoon
Estonian
Etymology
From Middle Low German bete. Compare English beet.
Declension
Declension of peet (type riik)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | peet | peedid |
genitive | peedi | peetide |
partitive | peeti | peete / peetisid |
illative | peeti / peedisse | peetidesse / peedesse |
inessive | peedis | peetides / peedes |
elative | peedist | peetidest / peedest |
allative | peedile | peetidele / peedele |
adessive | peedil | peetidel / peedel |
ablative | peedilt | peetidelt / peedelt |
translative | peediks | peetideks / peedeks |
terminative | peedini | peetideni |
essive | peedina | peetidena |
abessive | peedita | peetideta |
comitative | peediga | peetidega |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.