podźgać

From po- +‎ dźgać.

• IPA^(key): /ˈpɔ.d͡ʑɡat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔd͡ʑɡat͡ɕ
• Syllabification: po‧dźgać

podźgać pf

1. (transitive) to keep pricking or stabbing, to repeatedly prick or stab

   Synonym: pokłuć

   • 1933 April 2, “W restauracji”, in Śmiech do rana‎, number 14 (62), Warszawa, archived from the original on 2023-01-22, page 3:

     Jak [kucharz mięso] wykraje niech ubije... na płasko... i nożem niech podźga... cytrynkę pokroi i pieprzem posypie... dopiero potem smażyć...

     "[...] When [the cook] cuts up [the meat], he should beat it... flat... and he should pierce it a few times with a knife... he should cut up a lemon, and sprinkle it with pepper... only then should it be fried..."

   • 2009 February 13, Marzena Żuchowicz, “Chciał zabić żonę, bo nie miał siły się nią opiekować”, in Gazeta Wyborcza‎, archived from the original on 2023-01-21:

     Wrocławianin Eugeniusz B. trafił do aresztu po tym, jak w poniedziałek podźgał nożem swoją chorą żonę.

     A resident of Wrocław, Eugeniusz B., was arrested after, on Monday, he repeatedly stabbed his sick wife with a knife.

   • 2022 December 8, “15-latek zabił 12-latka. Chciał odciąć mu głowę”, in Onet Wiadomości‎, archived from the original on 2022-06-06:

     Roberts był cały podźgany. Miał rany kłute w prawym boku, przedramionach, ramionach i trzy poważne rany kłute na głowie, spowodowane czubkiem ostrza wbitym w czaszkę.

     Roberts was stabbed all over. He had stab wounds on his right side, forearms, shoulders, and three serious stab wounds on his head, caused by the tip of a blade stabbed into his skull.

• podźgać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podźgać in Polish dictionaries at PWN