podnająć

Polish

Etymology

From pod- + nająć, a calque of German untervermieten.[1] First attested in 1811.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔdˈna.jɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ajɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: pod‧na‧jąć

Verb

podnająć pf (imperfective podnajmować)

  1. (transitive, property law) to sublet (to grant a sublease out of property held under a lease) [+dative = to whom] or [+ do (genitive) = from whom], [+ u (genitive)] or [+ od (genitive) = from whom]
    tanio podnająćto sublet for cheap
    podnająć stanowiskoto sublet a site
    podnająć pomieszczenie/pokójto sublet a room
    podnająć kioskto sublet a kiosk
    podnająć miejsceto sublet a place
    podnająć sklepto sublet a store
    podnająć powierzchnięto sublet a space
    podnająć mieszkanieto sublet an apartment
    lokator podnająła tennent sublet

Conjugation

Derived terms

nouns
adjectives
noun

References

  1. Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  2. Powszechna księga ustaw cywilnych dla wszystkich krajów dziedzicznych niemieckich Monarchii Austryackiej. Cz. 2, [O prawie rzeczowem]., 1811, page 304
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine], Wydawnictwo PWN

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.