poinstruować
Polish
Etymology
From po- + instruować.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.in.struˈɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: po‧in‧stru‧o‧wać
Conjugation
Conjugation of poinstruować pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | poinstruować | |||||
| future tense | 1st | poinstruuję | poinstruujemy | |||
| 2nd | poinstruujesz | poinstruujecie | ||||
| 3rd | poinstruuje | poinstruują | ||||
| impersonal | poinstruuje się | |||||
| past tense | 1st | poinstruowałem | poinstruowałam | poinstruowaliśmy | poinstruowałyśmy | |
| 2nd | poinstruowałeś | poinstruowałaś | poinstruowaliście | poinstruowałyście | ||
| 3rd | poinstruował | poinstruowała | poinstruowało | poinstruowali | poinstruowały | |
| impersonal | poinstruowano | |||||
| conditional | 1st | poinstruowałbym | poinstruowałabym | poinstruowalibyśmy | poinstruowałybyśmy | |
| 2nd | poinstruowałbyś | poinstruowałabyś | poinstruowalibyście | poinstruowałybyście | ||
| 3rd | poinstruowałby | poinstruowałaby | poinstruowałoby | poinstruowaliby | poinstruowałyby | |
| impersonal | poinstruowano by | |||||
| imperative | 1st | niech poinstruuję | poinstruujmy | |||
| 2nd | poinstruuj | poinstruujcie | ||||
| 3rd | niech poinstruuje | niech poinstruują | ||||
| passive adjectival participle | poinstruowany | poinstruowana | poinstruowane | poinstruowani | poinstruowane | |
| anterior adverbial participle | poinstruowawszy | |||||
| verbal noun | poinstruowanie | |||||
Further reading
- poinstruować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poinstruować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.