praecentus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praecinō

Participle

praecentus m (feminine praecenta, neuter praecentum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praecentus praecenta praecentum praecentī praecentae praecenta
Genitive praecentī praecentae praecentī praecentōrum praecentārum praecentōrum
Dative praecentō praecentae praecentō praecentīs praecentīs praecentīs
Accusative praecentum praecentam praecentum praecentōs praecentās praecenta
Ablative praecentō praecentā praecentō praecentīs praecentīs praecentīs
Vocative praecente praecenta praecentum praecentī praecentae praecenta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.