przekonać

Polish

Etymology

From prze- +‎ konać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛˈkɔ.nat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧ko‧nać

Verb

przekonać pf (imperfective przekonywać)

  1. (transitive) to convince
  2. (reflexive) to become convinced

Conjugation
Conjugation of przekonać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przekonać
future tense 1st przekonam przekonamy
2nd przekonasz przekonacie
3rd przekona przekonają
impersonal przekona się
past tense 1st przekonałem przekonałam przekonaliśmy przekonałyśmy
2nd przekonałeś przekonałaś przekonaliście przekonałyście
3rd przekonał przekonała przekonało przekonali przekonały
impersonal przekonano
conditional 1st przekonałbym przekonałabym przekonalibyśmy przekonałybyśmy
2nd przekonałbyś przekonałabyś przekonalibyście przekonałybyście
3rd przekonałby przekonałaby przekonałoby przekonaliby przekonałyby
impersonal przekonano by
imperative 1st niech przekonam przekonajmy
2nd przekonaj przekonajcie
3rd niech przekona niech przekonają
passive adjectival participle przekonany przekonana przekonane przekonani przekonane
anterior adverbial participle przekonawszy
verbal noun przekonanie

Further reading
  • przekonać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przekonać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.