przerwać

Polish

Etymology

From prze- +‎ rwać, compare Russian прерва́ть (prervátʹ) or Latin interrumpō.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.rvat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrvat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧rwać

Verb

przerwać pf (imperfective przerywać)

  1. (transitive) to break, to discontinue, to curtail
  2. (transitive) to disturb, to interrupt
  3. (transitive) to halt, to suspend, to pause, to stop

Conjugation
Conjugation of przerwać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przerwać
future tense 1st przerwę przerwiemy
2nd przerwiesz przerwiecie
3rd przerwie przerwą
impersonal przerwie się
past tense 1st przerwałem przerwałam przerwaliśmy przerwałyśmy
2nd przerwałeś przerwałaś przerwaliście przerwałyście
3rd przerwał przerwała przerwało przerwali przerwały
impersonal przerwano
conditional 1st przerwałbym przerwałabym przerwalibyśmy przerwałybyśmy
2nd przerwałbyś przerwałabyś przerwalibyście przerwałybyście
3rd przerwałby przerwałaby przerwałoby przerwaliby przerwałyby
impersonal przerwano by
imperative 1st niech przerwę przerwijmy
2nd przerwij przerwijcie
3rd niech przerwie niech przerwą
passive adjectival participle przerwany przerwana przerwane przerwani przerwane
anterior adverbial participle przerwawszy
verbal noun przerwanie

Further reading
  • przerwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przerwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.