qeybətçi
Azerbaijani
Noun
qeybətçi (definite accusative qeybətçini, plural qeybətçilər)
Declension
Declension of qeybətçi
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | qeybətçi |
qeybətçilr |
| definite accusative | qeybətçi |
qeybətçilr |
| dative | qeybətçi |
qeybətçilr |
| locative | qeybətçid |
qeybətçilrd |
| ablative | qeybətçidn |
qeybətçilrdn |
| definite genitive | qeybətçin |
qeybətçilrn |
Possessive forms of qeybətçi
| nominative | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | qeybətçim | qeybətçilrm |
| sənin (“your”) | qeybətçin | qeybətçilrn |
| onun (“his/her/its”) | qeybətçi | qeybətçilr |
| bizim (“our”) | qeybətçimz | qeybətçilrmz |
| sizin (“your”) | qeybətçinz | qeybətçilrnz |
| onların (“their”) | qeybətçi or qeybətçilr | qeybətçilr |
| accusative | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | qeybətçim | qeybətçilrm |
| sənin (“your”) | qeybətçin | qeybətçilrn |
| onun (“his/her/its”) | qeybətçin | qeybətçilrn |
| bizim (“our”) | qeybətçimz | qeybətçilrmz |
| sizin (“your”) | qeybətçinz | qeybətçilrnz |
| onların (“their”) | qeybətçin or qeybətçilrn | qeybətçilrn |
| dative | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | qeybətçim | qeybətçilrm |
| sənin (“your”) | qeybətçin | qeybətçilrn |
| onun (“his/her/its”) | qeybətçin | qeybətçilrn |
| bizim (“our”) | qeybətçimz | qeybətçilrmz |
| sizin (“your”) | qeybətçinz | qeybətçilrnz |
| onların (“their”) | qeybətçin or qeybətçilrn | qeybətçilrn |
| locative | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | qeybətçimd | qeybətçilrmd |
| sənin (“your”) | qeybətçind | qeybətçilrnd |
| onun (“his/her/its”) | qeybətçind | qeybətçilrnd |
| bizim (“our”) | qeybətçimzd | qeybətçilrmzd |
| sizin (“your”) | qeybətçinzd | qeybətçilrnzd |
| onların (“their”) | qeybətçind or qeybətçilrnd | qeybətçilrnd |
| ablative | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | qeybətçimdn | qeybətçilrmdn |
| sənin (“your”) | qeybətçindn | qeybətçilrndn |
| onun (“his/her/its”) | qeybətçindn | qeybətçilrndn |
| bizim (“our”) | qeybətçimzdn | qeybətçilrmzdn |
| sizin (“your”) | qeybətçinzdn | qeybətçilrnzdn |
| onların (“their”) | qeybətçindn or qeybətçilrndn | qeybətçilrndn |
| genitive | ||
| singular | plural | |
| mənim (“my”) | qeybətçimn | qeybətçilrmn |
| sənin (“your”) | qeybətçinn | qeybətçilrnn |
| onun (“his/her/its”) | qeybətçinn | qeybətçilrnn |
| bizim (“our”) | qeybətçimzn | qeybətçilrmzn |
| sizin (“your”) | qeybətçinzn | qeybətçilrnzn |
| onların (“their”) | qeybətçinn or qeybətçilrnn | qeybətçilrnn |
Further reading
- “qeybətçi” in Obastan.com.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.