rincatenare
Italian
Etymology
From ri- + incatenare.
Verb
rincatenàre (first-person singular present rincaténo, first-person singular past historic rincatenài, past participle rincatenàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of rincatenàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rincatenàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rincatenàndo | |||
present participle | rincatenànte | past participle | rincatenàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincaténo | rincaténi | rincaténa | rincateniàmo | rincatenàte | rincaténano |
imperfect | rincatenàvo | rincatenàvi | rincatenàva | rincatenavàmo | rincatenavàte | rincatenàvano |
past historic | rincatenài | rincatenàsti | rincatenò | rincatenàmmo | rincatenàste | rincatenàrono |
future | rincatenerò | rincatenerài | rincatenerà | rincatenerémo | rincateneréte | rincatenerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincatenerèi | rincatenerésti | rincatenerèbbe, rincatenerébbe | rincatenerémmo | rincateneréste | rincatenerèbbero, rincatenerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rincaténi | rincaténi | rincaténi | rincateniàmo | rincateniàte | rincaténino |
imperfect | rincatenàssi | rincatenàssi | rincatenàsse | rincatenàssimo | rincatenàste | rincatenàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rincaténa | rincaténi | rincateniàmo | rincatenàte | rincaténino | ||
negative imperative | non rincatenàre | non rincaténi | non rincateniàmo | non rincatenàte | non rincaténino |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.