rosmarin

See also: Rosmarin and rósmarín

Danish

Noun

rosmarin c (singular definite rosmarinen, plural indefinite rosmariner)

  1. (botany) rosemary (Salvia rosmarinus, syn. Rosmarinus officinalis)

Inflection

References

Norman

Alternative forms

Etymology

From Latin rosmarinus.

Noun

rosmarin m (uncountable)

  1. (Guernsey) rosemary (Salvia rosmarinus, syn. Rosmarinus officinalis)

Norwegian Bokmål

Etymology

From Latin rosmarinus, via German Rosmarin.

Noun

rosmarin m (definite singular rosmarinen, indefinite plural rosmariner, definite plural rosmarinene)

  1. (countable) rosemary (small bush) (Salvia rosmarinus, syn. Rosmarinus officinalis)
  2. (uncountable) rosemary (leaves of the rosemary bush used as a herb)

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Latin rosmarinus, via German Rosmarin.

Noun

rosmarin m (definite singular rosmarinen, indefinite plural rosmarinar, definite plural rosmarinane)

  1. (countable) rosemary (small bush) (Salvia rosmarinus, syn. Rosmarinus officinalis)
  2. (uncountable) rosemary (herb, as above)

References

Romanian

Noun

rosmarin m (plural rosmarini)

  1. Obsolete form of rozmarin.

Declension

References

  • rosmarin in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN

Swedish

Noun

rosmarin c

  1. rosemary (Salvia rosmarinus, syn. Rosmarinus officinalis)

Venetian

Alternative forms

  • rusmarin, osmarin, gusmarin

Etymology

From Latin rosmarīnus. Compare Italian rosmarino.

Noun

rosmarin m (plural rosmarini)

  1. rosemary (herb)

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.