rozprawiczyć
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.praˈvi.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: roz‧pra‧wi‧czyć
Verb
rozprawiczyć pf (imperfective rozprawiczać)
- (transitive, colloquial) to deflower, to devirginate, to devirginize (to deprive a boy or a man of virginity)
- Synonym: zdeflorować
- Coordinate term: rozdziewiczyć
Conjugation
Conjugation of rozprawiczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozprawiczyć | |||||
| future tense | 1st | rozprawiczę | rozprawiczymy | |||
| 2nd | rozprawiczysz | rozprawiczycie | ||||
| 3rd | rozprawiczy | rozprawiczą | ||||
| impersonal | rozprawiczy się | |||||
| past tense | 1st | rozprawiczyłem | rozprawiczyłam | rozprawiczyliśmy | rozprawiczyłyśmy | |
| 2nd | rozprawiczyłeś | rozprawiczyłaś | rozprawiczyliście | rozprawiczyłyście | ||
| 3rd | rozprawiczył | rozprawiczyła | rozprawiczyło | rozprawiczyli | rozprawiczyły | |
| impersonal | rozprawiczono | |||||
| conditional | 1st | rozprawiczyłbym | rozprawiczyłabym | rozprawiczylibyśmy | rozprawiczyłybyśmy | |
| 2nd | rozprawiczyłbyś | rozprawiczyłabyś | rozprawiczylibyście | rozprawiczyłybyście | ||
| 3rd | rozprawiczyłby | rozprawiczyłaby | rozprawiczyłoby | rozprawiczyliby | rozprawiczyłyby | |
| impersonal | rozprawiczono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozprawiczę | rozprawiczmy | |||
| 2nd | rozprawicz | rozprawiczcie | ||||
| 3rd | niech rozprawiczy | niech rozprawiczą | ||||
| passive adjectival participle | rozprawiczony | rozprawiczona | rozprawiczone | rozprawiczeni | rozprawiczone | |
| anterior adverbial participle | rozprawiczywszy | |||||
| verbal noun | rozprawiczenie | |||||
Further reading
- rozprawiczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozprawiczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.