rozwścieklić
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /rɔsˈfɕt͡ɕɛk.lit͡ɕ/
- Rhymes: -ɛklit͡ɕ
- Syllabification: roz‧wściek‧lić
Verb
rozwścieklić pf (imperfective rozwścieklać)
- (transitive, colloquial) to anger, to infuriate
- Synonym: rozwścieczyć
Conjugation
Conjugation of rozwścieklić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozwścieklić | |||||
| future tense | 1st | rozwścieklę | rozwścieklimy | |||
| 2nd | rozwścieklisz | rozwścieklicie | ||||
| 3rd | rozwściekli | rozwścieklą | ||||
| impersonal | rozwściekli się | |||||
| past tense | 1st | rozwściekliłem | rozwściekliłam | rozwściekliliśmy | rozwściekliłyśmy | |
| 2nd | rozwściekliłeś | rozwściekliłaś | rozwściekliliście | rozwściekliłyście | ||
| 3rd | rozwścieklił | rozwściekliła | rozwściekliło | rozwścieklili | rozwściekliły | |
| impersonal | rozwścieklono | |||||
| conditional | 1st | rozwściekliłbym | rozwściekliłabym | rozwścieklilibyśmy | rozwściekliłybyśmy | |
| 2nd | rozwściekliłbyś | rozwściekliłabyś | rozwścieklilibyście | rozwściekliłybyście | ||
| 3rd | rozwściekliłby | rozwściekliłaby | rozwściekliłoby | rozwściekliliby | rozwściekliłyby | |
| impersonal | rozwścieklono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozwścieklę | rozwścieklmy | |||
| 2nd | rozwściekl | rozwścieklcie | ||||
| 3rd | niech rozwściekli | niech rozwścieklą | ||||
| passive adjectival participle | rozwścieklony | rozwścieklona | rozwścieklone | rozwściekleni | rozwścieklone | |
| anterior adverbial participle | rozwściekliwszy | |||||
| verbal noun | rozwścieklenie | |||||
Further reading
- rozwścieklić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozwścieklić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.