rzeczowy

Polish

Etymology

From rzecz (“thing”) +‎ -owy.

Pronunciation

IPA^(key): /ʐɛˈt͡ʂɔ.vɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: rze‧czo‧wy

Adjective

rzeczowy (not comparable, adverb rzeczowo)

(relational) thing, matter
concrete, material, substantial, (of a gift or payment) in-kind
businesslike, matter-of-fact

Declension

Declension of rzeczowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	rzeczowy		rzeczowe	rzeczowa	rzeczowi	rzeczowe
genitive	rzeczowego			rzeczowej	rzeczowych
dative	rzeczowemu			rzeczowej	rzeczowym
accusative	rzeczowego	rzeczowy	rzeczowe	rzeczową	rzeczowych	rzeczowe
instrumental	rzeczowym			rzeczową	rzeczowymi
locative	rzeczowym			rzeczowej	rzeczowych

Derived terms

rzeczowość

Further reading

rzeczowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rzeczowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.