skoczyć
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *skočìti, from Proto-Indo-European *skok-eye-ti, from *skek-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: sko‧czyć
Conjugation
Conjugation of skoczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | skoczyć | |||||
| future tense | 1st | skoczę | skoczymy | |||
| 2nd | skoczysz | skoczycie | ||||
| 3rd | skoczy | skoczą | ||||
| impersonal | skoczy się | |||||
| past tense | 1st | skoczyłem | skoczyłam | skoczyliśmy | skoczyłyśmy | |
| 2nd | skoczyłeś | skoczyłaś | skoczyliście | skoczyłyście | ||
| 3rd | skoczył | skoczyła | skoczyło | skoczyli | skoczyły | |
| impersonal | skoczono | |||||
| conditional | 1st | skoczyłbym | skoczyłabym | skoczylibyśmy | skoczyłybyśmy | |
| 2nd | skoczyłbyś | skoczyłabyś | skoczylibyście | skoczyłybyście | ||
| 3rd | skoczyłby | skoczyłaby | skoczyłoby | skoczyliby | skoczyłyby | |
| impersonal | skoczono by | |||||
| imperative | 1st | niech skoczę | skoczmy | |||
| 2nd | skocz | skoczcie | ||||
| 3rd | niech skoczy | niech skoczą | ||||
| anterior adverbial participle | skoczywszy | |||||
| verbal noun | skoczenie | |||||
Derived terms
verbs
- doskoczyć pf, doskakiwać impf
- naskoczyć pf, naskakiwać impf
- obskoczyć pf, obskakiwać impf
- odskoczyć pf, odskakiwać impf
- oskoczyć pf, oskakiwać impf
- podskoczyć pf, podskakiwać impf
- poskakać pf
- przeskoczyć pf, przeskakiwać impf
- przyskoczyć pf, przyskakiwać impf
- uskoczyć pf, uskakiwać impf
- wskoczyć pf, wskakiwać impf
- wyskoczyć pf, wyskakiwać impf
- zaskoczyć pf, zaskakiwać impf
- zeskoczyć pf, zeskakiwać impf
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.