slánaigh

Irish

Etymology

Inherited from Old Irish slánaigidir (“makes whole, heals; saves”), equivalent to slán +‎ -igh.

Verb

slánaigh (present analytic slánaíonn, future analytic slánóidh, verbal noun slánú, past participle slánaithe)

redeem, save

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	slánaím	slánaíonn tú; slánaír^†	slánaíonn sé, sí	slánaímid; slánaíonn muid	slánaíonn sibh	slánaíonn siad; slánaíd^†	a shlánaíonn; a shlánaíos / a slánaíonn; a slánaíos	slánaítear
	past	shlánaigh mé; shlánaíos	shlánaigh tú; shlánaís	shlánaigh sé, sí	shlánaíomar; shlánaigh muid	shlánaigh sibh; shlánaíobhair	shlánaigh siad; shlánaíodar	a shlánaigh / ar shlánaigh*	slánaíodh
	past habitual	shlánaínn / slánaínn‡‡	shlánaíteá / slánaíteá‡‡	shlánaíodh sé, sí / slánaíodh sé, sí‡‡	shlánaímis; shlánaíodh muid / slánaímis‡‡; slánaíodh muid‡‡	shlánaíodh sibh / slánaíodh sibh‡‡	shlánaídís; shlánaíodh siad / slánaídís‡‡; slánaíodh siad‡‡	a shlánaíodh / a slánaíodh*	shlánaítí / slánaítí‡‡
	future	slánóidh mé; slánód; slánóchaidh mé^†	slánóidh tú; slánóir^†; slánóchaidh tú^†	slánóidh sé, sí; slánóchaidh sé, sí^†	slánóimid; slánóidh muid; slánóchaimid^†; slánóchaidh muid^†	slánóidh sibh; slánóchaidh sibh^†	slánóidh siad; slánóid^†; slánóchaidh siad^†	a shlánóidh; a shlánós; a shlánóchaidh^†; a shlánóchas^† / a slánóidh; a slánós; a slánóchaidh^†; a slánóchas^†	slánófar; slánóchar^†
conditional		shlánóinn; shlánóchainn^† / slánóinn‡‡; slánóchainn^†‡‡	shlánófá; shlánóchthá^† / slánófá‡‡; slánóchthá^†‡‡	shlánódh sé, sí; shlánóchadh sé, sí^† / slánódh sé, sí‡‡; slánóchadh sé, sí^†‡‡	shlánóimis; shlánódh muid; shlánóchaimis^†; shlánóchadh muid^† / slánóimis‡‡; slánódh muid‡‡; slánóchaimis^†‡‡; slánóchadh muid^†‡‡	shlánódh sibh; shlánóchadh sibh^† / slánódh sibh‡‡; slánóchadh sibh^†‡‡	shlánóidís; shlánódh siad; shlánóchadh siad^† / slánóidís‡‡; slánódh siad‡‡; slánóchadh siad^†‡‡	a shlánódh; a shlánóchadh^† / a slánódh; a slánóchadh^†	shlánófaí; shlánóchthaí^† / slánófaí‡‡; slánóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go slánaí mé; go slánaíod^†	go slánaí tú; go slánaír^†	go slánaí sé, sí	go slánaímid; go slánaí muid	go slánaí sibh	go slánaí siad; go slánaíd^†	—	go slánaítear
subjunctive	past	dá slánaínn	dá slánaíteá	dá slánaíodh sé, sí	dá slánaímis; dá slánaíodh muid	dá slánaíodh sibh	dá slánaídís; dá slánaíodh siad	—	dá slánaítí
imperative		slánaím	slánaigh	slánaíodh sé, sí	slánaímis	slánaígí; slánaídh^†	slánaídís	—	slánaítear
verbal noun		slánú
past participle		slánaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.