stultiloquus

Latin

Etymology

From stultus + loquor + -us.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /stulˈti.lo.kʷus/, [s̠t̪ʊɫ̪ˈt̪ɪɫ̪ɔkʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /stulˈti.lo.kwus/, [st̪ul̪ˈt̪iːlokwus]

Adjective

stultiloquus (feminine stultiloqua, neuter stultiloquum); first/second-declension adjective

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative stultiloquus stultiloqua stultiloquum stultiloquī stultiloquae stultiloqua
Genitive stultiloquī stultiloquae stultiloquī stultiloquōrum stultiloquārum stultiloquōrum
Dative stultiloquō stultiloquō stultiloquīs
Accusative stultiloquum stultiloquam stultiloquum stultiloquōs stultiloquās stultiloqua
Ablative stultiloquō stultiloquā stultiloquō stultiloquīs
Vocative stultiloque stultiloqua stultiloquum stultiloquī stultiloquae stultiloqua

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.