tłuc

Polish

Inherited from Old Polish tłuc, from Proto-Slavic *telťi (stem *telk-).

tłuc impf

(transitive) to break; to shatter
Synonym: rozbijać

Uważaj, te szklanki łatwo się tłuką. ― Look out, these glasses are easy to break.
(transitive) to flail; to hit against something repeatedly
Wiatr tłukł gałęziami o okno. ― The wind flailed the branches against the window.

Synonyms: see Thesaurus:bić
(colloquial, reflexive) to beat; to beat up
Synonyms: see Thesaurus:bić

Conjugation of tłuc impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		tłuc
present tense	1^st	tłukę			tłuczemy
	2^nd	tłuczesz			tłuczecie
	3^rd	tłucze			tłuką
	impersonal	tłucze się
past tense	1^st	tłukłem	tłukłam		tłukliśmy	tłukłyśmy
	2^nd	tłukłeś	tłukłaś		tłukliście	tłukłyście
	3^rd	tłukł	tłukła	tłukło	tłukli	tłukły
	impersonal	tłuczono
future tense	1^st	będę tłukł, będę tłuc	będę tłukła, będę tłuc		będziemy tłukli, będziemy tłuc	będziemy tłukły, będziemy tłuc
	2^nd	będziesz tłukł, będziesz tłuc	będziesz tłukła, będziesz tłuc		będziecie tłukli, będziecie tłuc	będziecie tłukły, będziecie tłuc
	3^rd	będzie tłukł, będzie tłuc	będzie tłukła, będzie tłuc	będzie tłukło, będzie tłuc	będą tłukli, będą tłuc	będą tłukły, będą tłuc
	impersonal	będzie tłuc się
conditional	1^st	tłukłbym	tłukłabym		tłuklibyśmy	tłukłybyśmy
	2^nd	tłukłbyś	tłukłabyś		tłuklibyście	tłukłybyście
	3^rd	tłukłby	tłukłaby	tłukłoby	tłukliby	tłukłyby
	impersonal	tłuczono by
imperative	1^st	niech tłukę			tłuczmy
	2^nd	tłucz			tłuczcie
	3^rd	niech tłucze			niech tłuką
active adjectival participle		tłukący	tłukąca	tłukące	tłukący	tłukące
passive adjectival participle		tłuczony	tłuczona	tłuczone	tłuczeni	tłuczone
contemporary adverbial participle		tłukąc
verbal noun		tłuczenie

verbs