tarkować

Polish

Etymology

From tarka +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /tarˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: tar‧ko‧wać

Verb

tarkować impf (perfective starkować)

  1. (transitive, regional, cooking) to grate, to shred

Conjugation
Conjugation of tarkować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive tarkować
present tense 1st tarkuję tarkujemy
2nd tarkujesz tarkujecie
3rd tarkuje tarkują
impersonal tarkuje się
past tense 1st tarkowałem tarkowałam tarkowaliśmy tarkowałyśmy
2nd tarkowałeś tarkowałaś tarkowaliście tarkowałyście
3rd tarkował tarkowała tarkowało tarkowali tarkowały
impersonal tarkowano
future tense 1st będę tarkował,
będę tarkować
 będę tarkowała,
będę tarkować
 będziemy tarkowali,
będziemy tarkować
 będziemy tarkowały,
będziemy tarkować
2nd będziesz tarkował,
będziesz tarkować
 będziesz tarkowała,
będziesz tarkować
 będziecie tarkowali,
będziecie tarkować
 będziecie tarkowały,
będziecie tarkować
3rd będzie tarkował,
będzie tarkować
 będzie tarkowała,
będzie tarkować
 będzie tarkowało,
będzie tarkować
 będą tarkowali,
będą tarkować
 będą tarkowały,
będą tarkować
impersonal będzie tarkować się
conditional 1st tarkowałbym tarkowałabym tarkowalibyśmy tarkowałybyśmy
2nd tarkowałbyś tarkowałabyś tarkowalibyście tarkowałybyście
3rd tarkowałby tarkowałaby tarkowałoby tarkowaliby tarkowałyby
impersonal tarkowano by
imperative 1st niech tarkuję tarkujmy
2nd tarkuj tarkujcie
3rd niech tarkuje niech tarkują
active adjectival participle tarkujący tarkująca tarkujące tarkujący tarkujące
passive adjectival participle tarkowany tarkowana tarkowane tarkowani tarkowane
contemporary adverbial participle tarkując
verbal noun tarkowanie

Further reading
  • tarkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tarkować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.