trysnąć

Polish

Etymology

From tryskać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtrɨs.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨsnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: trys‧nąć

Verb

trysnąć pf (imperfective tryskać)

  1. (intransitive) to gush, to jet, to squirt, to spurt (to be thrown out, or ejected, in a rapid stream, from a narrow orifice)
    Synonyms: buchnąć, chlusnąć, strzyknąć, wytrysnąć
  2. (intransitive, figuratively) to beam, to radiate
    Synonym: promieniować

Conjugation
Conjugation of trysnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trysnąć
future tense 1st trysnę tryśniemy
2nd tryśniesz tryśniecie
3rd tryśnie trysną
impersonal tryśnie się
past tense 1st trysnąłem trysnęłam trysnęliśmy trysnęłyśmy
2nd trysnąłeś trysnęłaś trysnęliście trysnęłyście
3rd trysnął trysnęła trysnęło trysnęli trysnęły
impersonal tryśnięto
conditional 1st trysnąłbym trysnęłabym trysnęlibyśmy trysnęłybyśmy
2nd trysnąłbyś trysnęłabyś trysnęlibyście trysnęłybyście
3rd trysnąłby trysnęłaby trysnęłoby trysnęliby trysnęłyby
impersonal tryśnięto by
imperative 1st niech trysnę tryśnijmy
2nd tryśnij tryśnijcie
3rd niech tryśnie niech trysną
anterior adverbial participle trysnąwszy
verbal noun tryśnięcie
noun

Further reading
  • trysnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trysnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.