uciągnąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish uciągnąć, from Proto-Slavic *utęgnǫti. By surface analysis, uciągać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈt͡ɕɔŋɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔŋɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: u‧ciąg‧nąć

Verb

uciągnąć pf (imperfective uciągać)

  1. (transitive) to be able to pull something
  2. (transitive, of a fluid) to be able to move a fluid inside of something by sucking it
  3. (transitive, of a fluid) to take a small portion of a fluid by sucking it
  4. (intransitive, colloquial, of electronics) to be able to run a program
  5. (transitive) to be able to continue doing something difficult
  6. (transitive) to grab something stealthily

Conjugation
Conjugation of uciągnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uciągnąć
future tense 1st uciągnę uciągniemy
2nd uciągniesz uciągniecie
3rd uciągnie uciągną
impersonal uciągnie się
past tense 1st uciągnąłem uciągnęłam uciągnęliśmy uciągnęłyśmy
2nd uciągnąłeś uciągnęłaś uciągnęliście uciągnęłyście
3rd uciągnął uciągnęła uciągnęło uciągnęli uciągnęły
impersonal uciągnięto
conditional 1st uciągnąłbym uciągnęłabym uciągnęlibyśmy uciągnęłybyśmy
2nd uciągnąłbyś uciągnęłabyś uciągnęlibyście uciągnęłybyście
3rd uciągnąłby uciągnęłaby uciągnęłoby uciągnęliby uciągnęłyby
impersonal uciągnięto by
imperative 1st niech uciągnę uciągnijmy
2nd uciągnij uciągnijcie
3rd niech uciągnie niech uciągną
passive adjectival participle uciągnięty uciągnięta uciągnięte uciągnięci uciągnięte
anterior adverbial participle uciągnąwszy
verbal noun uciągnięcie

Derived terms
noun

Further reading
  • uciągnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uciągnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.