uitlaten
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯tˌlaː.tə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: uit‧la‧ten
Etymology 1
From Middle Dutch utelaten. Equivalent to uit + laten.
Verb
uitlaten
- (transitive) To release, notably:
- (transitive) To lengthen, notably a garment
- (transitive) To abstain from some (usually undesirable) action
- (reflexive) To express oneself
- (obsolete, transitive) To publish
Inflection
| Inflection of uitlaten (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitlaten | |||
| past singular | liet uit | |||
| past participle | uitgelaten | |||
| infinitive | uitlaten | |||
| gerund | uitlaten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet |
| 2nd person sing. (jij) | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet |
| 2nd person sing. (u) | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet |
| 2nd person sing. (gij) | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet |
| 3rd person singular | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet |
| plural | laten uit | lieten uit | uitlaten | uitlieten |
| subjunctive sing.1 | late uit | liete uit | uitlate | uitliete |
| subjunctive plur.1 | laten uit | lieten uit | uitlaten | uitlieten |
| imperative sing. | laat uit | |||
| imperative plur.1 | laat uit | |||
| participles | uitlatend | uitgelaten | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- uitgelaten
- uitlaat
- uitlaatbord
- uitlaatbuis
- uitlaatklep
- uitlaatleiding
- uitlaatopening
- uitlaatpijp
- uitlaatpoort
- uitlaatpot
- uitlaatsluis
- uitlater
- uitlating
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.