upierać

Polish

Etymology

From uprzeć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈpjɛ.rat͡ɕ/
  • Audio (upierać się)(file)
  • Rhymes: -ɛrat͡ɕ
  • Syllabification: u‧pie‧rać

Verb

upierać impf (perfective uprzeć)

  1. (reflexive) to insist, to persist

Conjugation
Conjugation of upierać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upierać
present tense 1st upieram upieramy
2nd upierasz upieracie
3rd upiera upierają
impersonal upiera się
past tense 1st upierałem upierałam upieraliśmy upierałyśmy
2nd upierałeś upierałaś upieraliście upierałyście
3rd upierał upierała upierało upierali upierały
impersonal upierano
future tense 1st będę upierał,
będę upierać
 będę upierała,
będę upierać
 będziemy upierali,
będziemy upierać
 będziemy upierały,
będziemy upierać
2nd będziesz upierał,
będziesz upierać
 będziesz upierała,
będziesz upierać
 będziecie upierali,
będziecie upierać
 będziecie upierały,
będziecie upierać
3rd będzie upierał,
będzie upierać
 będzie upierała,
będzie upierać
 będzie upierało,
będzie upierać
 będą upierali,
będą upierać
 będą upierały,
będą upierać
impersonal będzie upierać się
conditional 1st upierałbym upierałabym upieralibyśmy upierałybyśmy
2nd upierałbyś upierałabyś upieralibyście upierałybyście
3rd upierałby upierałaby upierałoby upieraliby upierałyby
impersonal upierano by
imperative 1st niech upieram upierajmy
2nd upieraj upierajcie
3rd niech upiera niech upierają
active adjectival participle upierający upierająca upierające upierający upierające
contemporary adverbial participle upierając
verbal noun upieranie
adjective
adverb
nouns

Further reading
  • upierać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upierać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.