właściwy
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish włościwy, under influence of Czech vlastní, from włość + -iwy.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /vwaɕˈt͡ɕi.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ivɨ
- Syllabification: właś‧ci‧wy
Adjective
właściwy (comparative właściwszy or bardziej właściwy, superlative najwłaściwszy or najbardziej właściwy, adverb właściwie)
- proper, appropriate (following the established standards of behavior or manners)
- Synonyms: see Thesaurus:dobry
- (formal, especially law) competent
- Synonyms: inherentny, nieodłączny
Declension
Declension of właściwy
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | właściwy | właściwe | właściwa | właściwi | właściwe | ||
genitive | właściwego | właściwej | właściwych | ||||
dative | właściwemu | właściwym | |||||
accusative | właściwego | właściwy | właściwe | właściwą | właściwych | właściwe | |
instrumental | właściwym | właściwymi | |||||
locative | właściwej | właściwych |
Related terms
adjective
adverb
noun
verb
References
- Boryś, Wiesław (2005) Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.