więznąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vęznǫti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvjɛw̃z.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛw̃znɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: więz‧nąć

Verb

więznąć impf (perfective uwięznąć)

  1. (intransitive) to get stuck
    Synonyms: utknąć, utkwić, utykać

Conjugation
Conjugation of więznąć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive więznąć
present tense 1st więznę więźniemy
2nd więźniesz więźniecie
3rd więźnie więzną
impersonal więźnie się
past tense 1st wiązłem więzłam więźliśmy więzłyśmy
2nd wiązłeś więzłaś więźliście więzłyście
3rd wiązł więzła więzło więźli więzły
impersonal więźnięto
future tense 1st będę wiązł,
będę więznąć
 będę więzła,
będę więznąć
 będziemy więźli,
będziemy więznąć
 będziemy więzły,
będziemy więznąć
2nd będziesz wiązł,
będziesz więznąć
 będziesz więzła,
będziesz więznąć
 będziecie więźli,
będziecie więznąć
 będziecie więzły,
będziecie więznąć
3rd będzie wiązł,
będzie więznąć
 będzie więzła,
będzie więznąć
 będzie więzło,
będzie więznąć
 będą więźli,
będą więznąć
 będą więzły,
będą więznąć
impersonal będzie więznąć się
conditional 1st wiązłbym więzłabym więźlibyśmy więzłybyśmy
2nd wiązłbyś więzłabyś więźlibyście więzłybyście
3rd wiązłby więzłaby więzłoby więźliby więzłyby
impersonal więźnięto by
imperative 1st niech więznę więźnijmy
2nd więźnij więźnijcie
3rd niech więźnie niech więzną
active adjectival participle więznący więznąca więznące więznący więznące
contemporary adverbial participle więznąc
verbal noun więźnięcie
nouns
verbs

Further reading
  • więznąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • więznąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.