wpędzać

Polish

From wpędzić +‎ -ać.

wpędzać impf (perfective wpędzić)

(transitive) to drive in, to herd in
(transitive, reflexive) to put in some (usually negative) condition, to drive to some mental state
wpędzać się w tarapaty ― to get oneself in a pickle

wpędzać kogoś w szaleństwo ― to drive someone to madness

Conjugation of wpędzać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wpędzać
present tense	1^st	wpędzam			wpędzamy
	2^nd	wpędzasz			wpędzacie
	3^rd	wpędza			wpędzają
	impersonal	wpędza się
past tense	1^st	wpędzałem	wpędzałam		wpędzaliśmy	wpędzałyśmy
	2^nd	wpędzałeś	wpędzałaś		wpędzaliście	wpędzałyście
	3^rd	wpędzał	wpędzała	wpędzało	wpędzali	wpędzały
	impersonal	wpędzano
future tense	1^st	będę wpędzał, będę wpędzać	będę wpędzała, będę wpędzać		będziemy wpędzali, będziemy wpędzać	będziemy wpędzały, będziemy wpędzać
	2^nd	będziesz wpędzał, będziesz wpędzać	będziesz wpędzała, będziesz wpędzać		będziecie wpędzali, będziecie wpędzać	będziecie wpędzały, będziecie wpędzać
	3^rd	będzie wpędzał, będzie wpędzać	będzie wpędzała, będzie wpędzać	będzie wpędzało, będzie wpędzać	będą wpędzali, będą wpędzać	będą wpędzały, będą wpędzać
	impersonal	będzie wpędzać się
conditional	1^st	wpędzałbym	wpędzałabym		wpędzalibyśmy	wpędzałybyśmy
	2^nd	wpędzałbyś	wpędzałabyś		wpędzalibyście	wpędzałybyście
	3^rd	wpędzałby	wpędzałaby	wpędzałoby	wpędzaliby	wpędzałyby
	impersonal	wpędzano by
imperative	1^st	niech wpędzam			wpędzajmy
	2^nd	wpędzaj			wpędzajcie
	3^rd	niech wpędza			niech wpędzają
active adjectival participle		wpędzający	wpędzająca	wpędzające	wpędzający	wpędzające
passive adjectival participle		wpędzany	wpędzana	wpędzane	wpędzani	wpędzane
contemporary adverbial participle		wpędzając
verbal noun		wpędzanie