wtargnąć

Polish

Etymology

From w- +‎ targnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈftar.ɡnɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wtar‧gnąć

Verb

wtargnąć pf

  1. (intransitive) to invade (to enter by force)
    Synonym: wedrzeć się
  2. (intransitive) to appear somewhere suddenly and unexpectedly
    Synonym: wedrzeć się

Conjugation
Conjugation of wtargnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wtargnąć
future tense 1st wtargnę wtargniemy
2nd wtargniesz wtargniecie
3rd wtargnie wtargną
impersonal wtargnie się
past tense 1st wtargnąłem wtargnęłam wtargnęliśmy wtargnęłyśmy
2nd wtargnąłeś wtargnęłaś wtargnęliście wtargnęłyście
3rd wtargnął wtargnęła wtargnęło wtargnęli wtargnęły
impersonal wtargnięto
conditional 1st wtargnąłbym wtargnęłabym wtargnęlibyśmy wtargnęłybyśmy
2nd wtargnąłbyś wtargnęłabyś wtargnęlibyście wtargnęłybyście
3rd wtargnąłby wtargnęłaby wtargnęłoby wtargnęliby wtargnęłyby
impersonal wtargnięto by
imperative 1st niech wtargnę wtargnijmy
2nd wtargnij wtargnijcie
3rd niech wtargnie niech wtargną
anterior adverbial participle wtargnąwszy
verbal noun wtargnięcie

Further reading
  • wtargnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wtargnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.