wyasygnować

Polish

Etymology

From wy- +‎ asygnować.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.a.sɨɡˈnɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧a‧syg‧no‧wać

Verb

wyasygnować pf (imperfective asygnować)

  1. (transitive, literary, finance) to allocate, to allot, to assign (to set aside money for a purpose) [+ na (accusative) = for what]
    Hypernym: przeznaczać
  2. (transitive, bureaucracy) to assign (to give something validity) [+instrumental = with what]

Conjugation
Conjugation of wyasygnować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyasygnować
future tense 1st wyasygnuję wyasygnujemy
2nd wyasygnujesz wyasygnujecie
3rd wyasygnuje wyasygnują
impersonal wyasygnuje się
past tense 1st wyasygnowałem wyasygnowałam wyasygnowaliśmy wyasygnowałyśmy
2nd wyasygnowałeś wyasygnowałaś wyasygnowaliście wyasygnowałyście
3rd wyasygnował wyasygnowała wyasygnowało wyasygnowali wyasygnowały
impersonal wyasygnowano
conditional 1st wyasygnowałbym wyasygnowałabym wyasygnowalibyśmy wyasygnowałybyśmy
2nd wyasygnowałbyś wyasygnowałabyś wyasygnowalibyście wyasygnowałybyście
3rd wyasygnowałby wyasygnowałaby wyasygnowałoby wyasygnowaliby wyasygnowałyby
impersonal wyasygnowano by
imperative 1st niech wyasygnuję wyasygnujmy
2nd wyasygnuj wyasygnujcie
3rd niech wyasygnuje niech wyasygnują
passive adjectival participle wyasygnowany wyasygnowana wyasygnowane wyasygnowani wyasygnowane
anterior adverbial participle wyasygnowawszy
verbal noun wyasygnowanie
adjective
nouns
verbs
  • zaasygnować
  • zasygnować

Further reading
  • wyasygnować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyasygnować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.