wybuchać

Polish

Etymology

From wy- +‎ buchać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈbu.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uxat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧bu‧chać

Verb

wybuchać impf (perfective wybuchnąć)

  1. (intransitive) to explode
  2. (intransitive) to flare up, to burst with anger

Conjugation
Conjugation of wybuchać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wybuchać
present tense 1st wybucham wybuchamy
2nd wybuchasz wybuchacie
3rd wybucha wybuchają
impersonal wybucha się
past tense 1st wybuchałem wybuchałam wybuchaliśmy wybuchałyśmy
2nd wybuchałeś wybuchałaś wybuchaliście wybuchałyście
3rd wybuchał wybuchała wybuchało wybuchali wybuchały
impersonal wybuchano
future tense 1st będę wybuchał,
będę wybuchać
 będę wybuchała,
będę wybuchać
 będziemy wybuchali,
będziemy wybuchać
 będziemy wybuchały,
będziemy wybuchać
2nd będziesz wybuchał,
będziesz wybuchać
 będziesz wybuchała,
będziesz wybuchać
 będziecie wybuchali,
będziecie wybuchać
 będziecie wybuchały,
będziecie wybuchać
3rd będzie wybuchał,
będzie wybuchać
 będzie wybuchała,
będzie wybuchać
 będzie wybuchało,
będzie wybuchać
 będą wybuchali,
będą wybuchać
 będą wybuchały,
będą wybuchać
impersonal będzie wybuchać się
conditional 1st wybuchałbym wybuchałabym wybuchalibyśmy wybuchałybyśmy
2nd wybuchałbyś wybuchałabyś wybuchalibyście wybuchałybyście
3rd wybuchałby wybuchałaby wybuchałoby wybuchaliby wybuchałyby
impersonal wybuchano by
imperative 1st niech wybucham wybuchajmy
2nd wybuchaj wybuchajcie
3rd niech wybucha niech wybuchają
active adjectival participle wybuchający wybuchająca wybuchające wybuchający wybuchające
contemporary adverbial participle wybuchając
verbal noun wybuchanie

Further reading
  • wybuchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybuchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.