wydziedziczyć
Polish
Etymology
From wy- + dziedziczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.d͡ʑɛˈd͡ʑi.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: wy‧dzie‧dzi‧czyć
Verb
wydziedziczyć pf (imperfective wydziedziczać)
- (transitive) to disinherit
- (reflexive) to relinquish the inheritance
Conjugation
Conjugation of wydziedziczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wydziedziczyć | |||||
future tense | 1st | wydziedziczę | wydziedziczymy | |||
2nd | wydziedziczysz | wydziedziczycie | ||||
3rd | wydziedziczy | wydziedziczą | ||||
impersonal | wydziedziczy się | |||||
past tense | 1st | wydziedziczyłem | wydziedziczyłam | wydziedziczyliśmy | wydziedziczyłyśmy | |
2nd | wydziedziczyłeś | wydziedziczyłaś | wydziedziczyliście | wydziedziczyłyście | ||
3rd | wydziedziczył | wydziedziczyła | wydziedziczyło | wydziedziczyli | wydziedziczyły | |
impersonal | wydziedziczono | |||||
conditional | 1st | wydziedziczyłbym | wydziedziczyłabym | wydziedziczylibyśmy | wydziedziczyłybyśmy | |
2nd | wydziedziczyłbyś | wydziedziczyłabyś | wydziedziczylibyście | wydziedziczyłybyście | ||
3rd | wydziedziczyłby | wydziedziczyłaby | wydziedziczyłoby | wydziedziczyliby | wydziedziczyłyby | |
impersonal | wydziedziczono by | |||||
imperative | 1st | niech wydziedziczę | wydziedziczmy | |||
2nd | wydziedzicz | wydziedziczcie | ||||
3rd | niech wydziedziczy | niech wydziedziczą | ||||
passive adjectival participle | wydziedziczony | wydziedziczona | wydziedziczone | wydziedziczeni | wydziedziczone | |
anterior adverbial participle | wydziedziczywszy | |||||
verbal noun | wydziedziczenie |
Derived terms
noun
- wydziedziczenie
Further reading
- wydziedziczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wydziedziczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.