wypiąć

Polish

Etymology

From wy- +‎ piąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.pjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨpjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧piąć

Verb

wypiąć pf (imperfective wypinać)

  1. (transitive) to stick out, to protrude (e.g. the breasts or buttocks)
  2. (transitive) to unpin, to unfasten

Conjugation
Conjugation of wypiąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypiąć
future tense 1st wypnę wypniemy
2nd wypniesz wypniecie
3rd wypnie wypną
impersonal wypnie się
past tense 1st wypiąłem wypięłam wypięliśmy wypięłyśmy
2nd wypiąłeś wypięłaś wypięliście wypięłyście
3rd wypiął wypięła wypięło wypięli wypięły
impersonal wypięto
conditional 1st wypiąłbym wypięłabym wypięlibyśmy wypięłybyśmy
2nd wypiąłbyś wypięłabyś wypięlibyście wypięłybyście
3rd wypiąłby wypięłaby wypięłoby wypięliby wypięłyby
impersonal wypięto by
imperative 1st niech wypnę wypnijmy
2nd wypnij wypnijcie
3rd niech wypnie niech wypną
passive adjectival participle wypięty wypięta wypięte wypięci wypięte
anterior adverbial participle wypiąwszy
verbal noun wypięcie

Further reading
  • wypiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.