wyrobić

Polish

Etymology

From wy- +‎ robić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈrɔ.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔbit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ro‧bić

Verb

wyrobić pf (imperfective wyrabiać)

  1. (transitive) to develop, to shape
  2. (transitive) to knead
  3. (transitive, colloquial) to withstand, to last
  4. (reflexive) to develop, to take shape
  5. (reflexive) to wear out
  6. (reflexive, colloquial) to make it on time

Conjugation
Conjugation of wyrobić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyrobić
future tense 1st wyrobię wyrobimy
2nd wyrobisz wyrobicie
3rd wyrobi wyrobią
impersonal wyrobi się
past tense 1st wyrobiłem wyrobiłam wyrobiliśmy wyrobiłyśmy
2nd wyrobiłeś wyrobiłaś wyrobiliście wyrobiłyście
3rd wyrobił wyrobiła wyrobiło wyrobili wyrobiły
impersonal wyrobiono
conditional 1st wyrobiłbym wyrobiłabym wyrobilibyśmy wyrobiłybyśmy
2nd wyrobiłbyś wyrobiłabyś wyrobilibyście wyrobiłybyście
3rd wyrobiłby wyrobiłaby wyrobiłoby wyrobiliby wyrobiłyby
impersonal wyrobiono by
imperative 1st niech wyrobię wyróbmy
2nd wyrób wyróbcie
3rd niech wyrobi niech wyrobią
passive adjectival participle wyrobiony wyrobiona wyrobione wyrobieni wyrobione
anterior adverbial participle wyrobiwszy
verbal noun wyrobienie

Further reading
  • wyrobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyrobić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.