wyszczekać

Polish

From wy- +‎ szczekać.

wyszczekać pf (imperfective wyszczekiwać)

(transitive, of dogs) to bark, to express by barking, to communicate by barking
(transitive, of people, derogatory) to bark, to shout (e.g. orders)
Synonym: wykrzyczeć
(transitive, derogatory) to blab, to blurt out (e.g. a secret)
Synonyms: wygadać, wypaplać

Conjugation of wyszczekać pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyszczekać
future tense	1^st	wyszczekam			wyszczekamy
	2^nd	wyszczekasz			wyszczekacie
	3^rd	wyszczeka			wyszczekają
	impersonal	wyszczeka się
past tense	1^st	wyszczekałem	wyszczekałam		wyszczekaliśmy	wyszczekałyśmy
	2^nd	wyszczekałeś	wyszczekałaś		wyszczekaliście	wyszczekałyście
	3^rd	wyszczekał	wyszczekała	wyszczekało	wyszczekali	wyszczekały
	impersonal	wyszczekano
conditional	1^st	wyszczekałbym	wyszczekałabym		wyszczekalibyśmy	wyszczekałybyśmy
	2^nd	wyszczekałbyś	wyszczekałabyś		wyszczekalibyście	wyszczekałybyście
	3^rd	wyszczekałby	wyszczekałaby	wyszczekałoby	wyszczekaliby	wyszczekałyby
	impersonal	wyszczekano by
imperative	1^st	niech wyszczekam			wyszczekajmy
	2^nd	wyszczekaj			wyszczekajcie
	3^rd	niech wyszczeka			niech wyszczekają
passive adjectival participle		wyszczekany	wyszczekana	wyszczekane	wyszczekani	wyszczekane
anterior adverbial participle		wyszczekawszy
verbal noun		wyszczekanie