złocić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *zoltiti. By surface analysis, złoty +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzwɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: zło‧cić

Verb

złocić impf

  1. (transitive) to gild (to cover with a thin layer of gold)
    Synonym: pozłacać
  2. (reflexive) to shimmer with gold

Conjugation
Conjugation of złocić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive złocić
present tense 1st złocę złocimy
2nd złocisz złocicie
3rd złoci złocą
impersonal złoci się
past tense 1st złociłem złociłam złociliśmy złociłyśmy
2nd złociłeś złociłaś złociliście złociłyście
3rd złocił złociła złociło złocili złociły
impersonal złocono
future tense 1st będę złocił,
będę złocić
 będę złociła,
będę złocić
 będziemy złocili,
będziemy złocić
 będziemy złociły,
będziemy złocić
2nd będziesz złocił,
będziesz złocić
 będziesz złociła,
będziesz złocić
 będziecie złocili,
będziecie złocić
 będziecie złociły,
będziecie złocić
3rd będzie złocił,
będzie złocić
 będzie złociła,
będzie złocić
 będzie złociło,
będzie złocić
 będą złocili,
będą złocić
 będą złociły,
będą złocić
impersonal będzie złocić się
conditional 1st złociłbym złociłabym złocilibyśmy złociłybyśmy
2nd złociłbyś złociłabyś złocilibyście złociłybyście
3rd złociłby złociłaby złociłoby złociliby złociłyby
impersonal złocono by
imperative 1st niech złocę złoćmy
2nd złoć złoćcie
3rd niech złoci niech złocą
active adjectival participle złocący złocąca złocące złocący złocące
passive adjectival participle złocony złocona złocone złoceni złocone
contemporary adverbial participle złocąc
verbal noun złocenie
adjectives
nouns

Further reading
  • złocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • złocić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.