załatwiać

Polish

Etymology

From załatwić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈwat.fjat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atfjat͡ɕ
  • Syllabification: za‧łat‧wiać

Verb

załatwiać impf (perfective załatwić)

  1. (transitive) to take care of, to deal with, to get done
  2. (transitive) to arrange, to set up for someone [+dative = for whom]
  3. (transitive, colloquial, figuratively) to take care of, to deal with, to kill
  4. (reflexive, colloquial, figuratively) to do one's business, to defecate, to urinate
    Synonyms: see Thesaurus:oddawać mocz

Conjugation
Conjugation of załatwiać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive załatwiać
present tense 1st załatwiam załatwiamy
2nd załatwiasz załatwiacie
3rd załatwia załatwiają
impersonal załatwia się
past tense 1st załatwiałem załatwiałam załatwialiśmy załatwiałyśmy
2nd załatwiałeś załatwiałaś załatwialiście załatwiałyście
3rd załatwiał załatwiała załatwiało załatwiali załatwiały
impersonal załatwiano
future tense 1st będę załatwiał,
będę załatwiać
 będę załatwiała,
będę załatwiać
 będziemy załatwiali,
będziemy załatwiać
 będziemy załatwiały,
będziemy załatwiać
2nd będziesz załatwiał,
będziesz załatwiać
 będziesz załatwiała,
będziesz załatwiać
 będziecie załatwiali,
będziecie załatwiać
 będziecie załatwiały,
będziecie załatwiać
3rd będzie załatwiał,
będzie załatwiać
 będzie załatwiała,
będzie załatwiać
 będzie załatwiało,
będzie załatwiać
 będą załatwiali,
będą załatwiać
 będą załatwiały,
będą załatwiać
impersonal będzie załatwiać się
conditional 1st załatwiałbym załatwiałabym załatwialibyśmy załatwiałybyśmy
2nd załatwiałbyś załatwiałabyś załatwialibyście załatwiałybyście
3rd załatwiałby załatwiałaby załatwiałoby załatwialiby załatwiałyby
impersonal załatwiano by
imperative 1st niech załatwiam załatwiajmy
2nd załatwiaj załatwiajcie
3rd niech załatwia niech załatwiają
active adjectival participle załatwiający załatwiająca załatwiające załatwiający załatwiające
passive adjectival participle załatwiany załatwiana załatwiane załatwiani załatwiane
contemporary adverbial participle załatwiając
verbal noun załatwianie

Further reading
  • załatwiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • załatwiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.