zaapelować

Polish

From za- +‎ apelować.

zaapelować pf (imperfective apelować)

(intransitive) to appeal, to entreat, to invoke (to call upon a person or an authority to corroborate a statement, to decide a controverted question, or to vindicate one’s rights) [+ do (genitive) = to something]
Synonyms: odwoływać się, wzywać
(intransitive, law) to appeal (to apply to a superior court or judge for a decision or order by an inferior court or judge to be reviewed and overturned)

Conjugation of zaapelować pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaapelować
future tense	1^st	zaapeluję			zaapelujemy
	2^nd	zaapelujesz			zaapelujecie
	3^rd	zaapeluje			zaapelują
	impersonal	zaapeluje się
past tense	1^st	zaapelowałem	zaapelowałam		zaapelowaliśmy	zaapelowałyśmy
	2^nd	zaapelowałeś	zaapelowałaś		zaapelowaliście	zaapelowałyście
	3^rd	zaapelował	zaapelowała	zaapelowało	zaapelowali	zaapelowały
	impersonal	zaapelowano
conditional	1^st	zaapelowałbym	zaapelowałabym		zaapelowalibyśmy	zaapelowałybyśmy
	2^nd	zaapelowałbyś	zaapelowałabyś		zaapelowalibyście	zaapelowałybyście
	3^rd	zaapelowałby	zaapelowałaby	zaapelowałoby	zaapelowaliby	zaapelowałyby
	impersonal	zaapelowano by
imperative	1^st	niech zaapeluję			zaapelujmy
	2^nd	zaapeluj			zaapelujcie
	3^rd	niech zaapeluje			niech zaapelują
anterior adverbial participle		zaapelowawszy
verbal noun		zaapelowanie

adjectives

nouns