zabłąkać
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈbwɔŋ.kat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔŋkat͡ɕ
- Syllabification: za‧błą‧kać
Verb
zabłąkać pf
- (reflexive) to get lost, to stray (to unknowingly stray from the right path)
- Synonyms: zabłądzić, zbłądzić, zbłąkać się
- 2003, Witold Jabłoński, Uczeń czarnoksiężnika, Wydawnictwo Super Nowa:
- Mistrz Wolfgang rzekł mu władczo jak zwykle, aby nigdzie się nie oddalał, gdyby zaś przydybały go straże, miał okazać książęcy pierścień i udawać wędrowca, który zabłąkał się w lesie.
- As usual, Master Wolfgang told him to stay where he was and, if he was caught by the guards, to show his princely ring and pretend to be a wanderer who had strayed into the forest.
- (reflexive) to chance to get somewhere (to arrive unexpectedly at some place by walking aimlessly)
- Synonyms: zabłądzić, zbłądzić, zbłąkać się
- 2008, Mariusz Kaszyński, Skarb w glinianym naczyniu, Agencja Wydawnicza RUNA:
- – Dzieci ginęły. – Zabłąkały się w mrozy do lasu albo i nad morze. Przy takiej pogodzie o wypadek nietrudno!
- – Children were dying. – They had strayed into the woods or to the sea in freezing weather. It is not difficult to have an accident in such weather!
- 2003, Krzysztof Zając, “Etat za trzy grosze”, in Express Ilustrowany, Oddział Prasa Łódzka:
- Na parterze – jak zazwyczaj, byli obsługiwani bezrobotni. Jeden z nich zabłąkał się przed stoisko z ofertami dla młodzieży – A dla takiego starego coś macie? – spytał.
- On the ground floor – as usual, the unemployed were being served. One of them strayed in front of a stand with offers for young people – Do you have anything for such an old man? – he asked.
- (reflexive, of objects) to happen to be somewhere (to be accidentally found in an unexpected place)
- 1996, Czapski Józef, Patrząc, Znak:
- W dziale holenderskim zabłąkał się mały autoportret Van Gogha, stała przy nim warta. „Ten obraz jest pono wart więcej niż cała wystawa”, powiedział nam poufnie wartownik.
- A small self-portrait by Van Gogh had strayed into the Dutch section, a guard was standing by it. “This painting is supposedly worth more than the entire exhibition,” the guard told us confidentially.
-
Conjugation
Conjugation of zabłąkać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zabłąkać | |||||
future tense | 1st | zabłąkam | zabłąkamy | |||
2nd | zabłąkasz | zabłąkacie | ||||
3rd | zabłąka | zabłąkają | ||||
impersonal | zabłąka się | |||||
past tense | 1st | zabłąkałem | zabłąkałam | zabłąkaliśmy | zabłąkałyśmy | |
2nd | zabłąkałeś | zabłąkałaś | zabłąkaliście | zabłąkałyście | ||
3rd | zabłąkał | zabłąkała | zabłąkało | zabłąkali | zabłąkały | |
impersonal | zabłąkano | |||||
conditional | 1st | zabłąkałbym | zabłąkałabym | zabłąkalibyśmy | zabłąkałybyśmy | |
2nd | zabłąkałbyś | zabłąkałabyś | zabłąkalibyście | zabłąkałybyście | ||
3rd | zabłąkałby | zabłąkałaby | zabłąkałoby | zabłąkaliby | zabłąkałyby | |
impersonal | zabłąkano by | |||||
imperative | 1st | niech zabłąkam | zabłąkajmy | |||
2nd | zabłąkaj | zabłąkajcie | ||||
3rd | niech zabłąka | niech zabłąkają | ||||
anterior adverbial participle | zabłąkawszy | |||||
verbal noun | zabłąkanie |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.