zakazić

Polish

Etymology

From za- + kazić.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈka.ʑit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -aʑit͡ɕ
  • Syllabification: za‧ka‧zić

Verb

zakazić pf (imperfective zakażać)

  1. (transitive, pathology) to infect [+(accusative) (instrumental) = (someone) (with something)]
    Synonyms: zainfekować, zarazić
  2. (reflexive, pathology) to contract, to catch [+instrumental = something]
    Synonyms: zarazić się, złapać

Conjugation

Further reading

  • zakazić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakazić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.