zarżeć

See also: rzec and rzëc

Polish

Etymology

From za- +‎ rżeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.rʐɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: za‧rżeć

Verb

zarżeć pf (imperfective rżeć)

  1. (intransitive) to neigh
  2. (intransitive, colloquial, sometimes derogatory) to guffaw; to laugh loudly
    Synonym: zarechotać

Conjugation
Conjugation of zarżeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zarżeć
future tense 1st zarżę zarżymy
2nd zarżysz zarżycie
3rd zarży zarżą
impersonal zarży się
past tense 1st zarżałem zarżałam zarżeliśmy zarżałyśmy
2nd zarżałeś zarżałaś zarżeliście zarżałyście
3rd zarżał zarżała zarżało zarżeli zarżały
impersonal zarżano
conditional 1st zarżałbym zarżałabym zarżelibyśmy zarżałybyśmy
2nd zarżałbyś zarżałabyś zarżelibyście zarżałybyście
3rd zarżałby zarżałaby zarżałoby zarżeliby zarżałyby
impersonal zarżano by
imperative 1st niech zarżę zarżyjmy
2nd zarżyj zarżyjcie
3rd niech zarży niech zarżą
anterior adverbial participle zarżawszy
verbal noun zarżenie
noun
  • rżenie

Further reading
  • zarżeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zarżeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.