zetknąć

Polish

Etymology

From ze- +‎ tknąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɛ.tknɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛtknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: ze‧tknąć

Verb

zetknąć pf (imperfective stykać)

  1. (transitive) to connect, to put in contact, to touch together
  2. (transitive, of people) to put in touch, to introduce
  3. (reflexive) to touch one another, to be in contact, to adjoin
  4. (reflexive, of people) to get in touch, to meet

Conjugation
Conjugation of zetknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zetknąć
future tense 1st zetknę zetkniemy
2nd zetkniesz zetkniecie
3rd zetknie zetkną
impersonal zetknie się
past tense 1st zetknąłem zetknęłam zetknęliśmy zetknęłyśmy
2nd zetknąłeś zetknęłaś zetknęliście zetknęłyście
3rd zetknął zetknęła zetknęło zetknęli zetknęły
impersonal zetknięto
conditional 1st zetknąłbym zetknęłabym zetknęlibyśmy zetknęłybyśmy
2nd zetknąłbyś zetknęłabyś zetknęlibyście zetknęłybyście
3rd zetknąłby zetknęłaby zetknęłoby zetknęliby zetknęłyby
impersonal zetknięto by
imperative 1st niech zetknę zetknijmy
2nd zetknij zetknijcie
3rd niech zetknie niech zetkną
passive adjectival participle zetknięty zetknięta zetknięte zetknięci zetknięte
anterior adverbial participle zetknąwszy
verbal noun zetknięcie

Derived terms
noun

Further reading
  • zetknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zetknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.