znikać

Polish

Etymology

From z- + Proto-Slavic *nikati. By surface analysis, zniknąć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɲi.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: zni‧kać

Verb

znikać impf (perfective zniknąć)

  1. (intransitive) to disappear, to vanish

Conjugation
Conjugation of znikać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive znikać
present tense 1st znikam znikamy
2nd znikasz znikacie
3rd znika znikają
impersonal znika się
past tense 1st znikałem znikałam znikaliśmy znikałyśmy
2nd znikałeś znikałaś znikaliście znikałyście
3rd znikał znikała znikało znikali znikały
impersonal znikano
future tense 1st będę znikał,
będę znikać
 będę znikała,
będę znikać
 będziemy znikali,
będziemy znikać
 będziemy znikały,
będziemy znikać
2nd będziesz znikał,
będziesz znikać
 będziesz znikała,
będziesz znikać
 będziecie znikali,
będziecie znikać
 będziecie znikały,
będziecie znikać
3rd będzie znikał,
będzie znikać
 będzie znikała,
będzie znikać
 będzie znikało,
będzie znikać
 będą znikali,
będą znikać
 będą znikały,
będą znikać
impersonal będzie znikać się
conditional 1st znikałbym znikałabym znikalibyśmy znikałybyśmy
2nd znikałbyś znikałabyś znikalibyście znikałybyście
3rd znikałby znikałaby znikałoby znikaliby znikałyby
impersonal znikano by
imperative 1st niech znikam znikajmy
2nd znikaj znikajcie
3rd niech znika niech znikają
active adjectival participle znikający znikająca znikające znikający znikające
contemporary adverbial participle znikając
verbal noun znikanie

Further reading
  • znikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • znikać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.