zwariować

Polish

Etymology

From z- +‎ wariować.

Pronunciation
  • IPA(key): /zvaˈrjɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: zwa‧rio‧wać

Verb

zwariować pf (imperfective wariować)

  1. (intransitive, colloquial) to go mad, to go nuts (to become mentally ill)
    Synonym: oszaleć
  2. (intransitive, colloquial) to go mad, to go nuts (to become insane)
    Synonym: oszaleć

Conjugation
Conjugation of zwariować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zwariować
future tense 1st zwariuję zwariujemy
2nd zwariujesz zwariujecie
3rd zwariuje zwariują
impersonal zwariuje się
past tense 1st zwariowałem zwariowałam zwariowaliśmy zwariowałyśmy
2nd zwariowałeś zwariowałaś zwariowaliście zwariowałyście
3rd zwariował zwariowała zwariowało zwariowali zwariowały
impersonal zwariowano
conditional 1st zwariowałbym zwariowałabym zwariowalibyśmy zwariowałybyśmy
2nd zwariowałbyś zwariowałabyś zwariowalibyście zwariowałybyście
3rd zwariowałby zwariowałaby zwariowałoby zwariowaliby zwariowałyby
impersonal zwariowano by
imperative 1st niech zwariuję zwariujmy
2nd zwariuj zwariujcie
3rd niech zwariuje niech zwariują
anterior adverbial participle zwariowawszy
verbal noun zwariowanie

Derived terms
adjective
adjective
  • wariacki
adverbs
nouns

Further reading
  • zwariować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwariować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.