zwierzać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzvjɛ.ʐat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛʐat͡ɕ
  • Syllabification: zwie‧rzać

Verb

zwierzać impf (perfective zwierzyć)

  1. (reflexive) to confess, to pour one's heart out

Conjugation
Conjugation of zwierzać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zwierzać
present tense 1st zwierzam zwierzamy
2nd zwierzasz zwierzacie
3rd zwierza zwierzają
impersonal zwierza się
past tense 1st zwierzałem zwierzałam zwierzaliśmy zwierzałyśmy
2nd zwierzałeś zwierzałaś zwierzaliście zwierzałyście
3rd zwierzał zwierzała zwierzało zwierzali zwierzały
impersonal zwierzano
future tense 1st będę zwierzał,
będę zwierzać
 będę zwierzała,
będę zwierzać
 będziemy zwierzali,
będziemy zwierzać
 będziemy zwierzały,
będziemy zwierzać
2nd będziesz zwierzał,
będziesz zwierzać
 będziesz zwierzała,
będziesz zwierzać
 będziecie zwierzali,
będziecie zwierzać
 będziecie zwierzały,
będziecie zwierzać
3rd będzie zwierzał,
będzie zwierzać
 będzie zwierzała,
będzie zwierzać
 będzie zwierzało,
będzie zwierzać
 będą zwierzali,
będą zwierzać
 będą zwierzały,
będą zwierzać
impersonal będzie zwierzać się
conditional 1st zwierzałbym zwierzałabym zwierzalibyśmy zwierzałybyśmy
2nd zwierzałbyś zwierzałabyś zwierzalibyście zwierzałybyście
3rd zwierzałby zwierzałaby zwierzałoby zwierzaliby zwierzałyby
impersonal zwierzano by
imperative 1st niech zwierzam zwierzajmy
2nd zwierzaj zwierzajcie
3rd niech zwierza niech zwierzają
active adjectival participle zwierzający zwierzająca zwierzające zwierzający zwierzające
contemporary adverbial participle zwierzając
verbal noun zwierzanie

Further reading
  • zwierzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwierzać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.